We werken allemaal hard aan de energietransitie. Daarbij hebben we vaak nuttige en leuke werkgerelateerde contacten. Maar wat schuilt er achter die collega in zijn of haar privéleven? Tijd om eens een tipje van deze sluier op te lichten en nader kennis te maken met ‘de -zevende- mens achter’. In de vorige editie nam collega Pieter Heesbeen ons mee in de wondere wereld van het tuinieren. Deze keer gaan we op bezoek bij onze collega Manouk Maalderink. Hoe brengt zij het liefst haar vrije tijd door?
Sinds augustus versterkt Manouk het Servicepunt team als programmasecretaris en leercoördinator. Hierin houdt ze zich bezig met de ‘samen slim leren’ aanpak, waarbij kennisdeling tussen gemeenten en andere partners wordt gefaciliteerd om de energietransitie te versnellen.
Manouk: ‘‘Ik ben erg gesteld op mijn vrije tijd. Ik woon in Utrecht en ga graag naar een van de parken voor een wandeling of een rondje hardlopen. Maar ik vind het ook fijn om lekker thuis te chillen op de bank met een boek en een kopje thee of te kokkerellen in de keuken. Dan ben ik helemaal in mijn element. Maar als ik zou moeten kiezen, ben ik het liefst in beweging en zoek ik de natuur op’’, benadrukt ze. Zo vind ik het heerlijk om alleen door het bos lopen. Dan kan ik me volledig focussen op wat ik om me heen zie, hoor en ruik.’’
Dit voorjaar deed Manouk in haar eentje een meerdaagse trekking in de Dolomieten in Italië. ‘‘Ik had nog nooit zoiets alleen gedaan, dus ik vond het echt ontzettend spannend. Net voordat ik vertrok, voelde ik veel weerstand en wilde ik eigenlijk niet meer gaan. Toen ik in de trein het immense berglandschap van Oostenrijk op de me af zag komen, dacht ik: ‘‘Oh mijn God, waar ben ik hemelsnaam aan begonnen?’’. Er spookten allerlei angstgedachten door mijn hoofd: ‘‘Waarom wilde ik dit ook alweer? Kan ik dit wel? En ga ik dit wel overleven in mijn eentje?’’. Het weer kan in de bergen snel omslaan, dus daar was ik ook best wel bang voor.’’
‘‘Vanaf dag 1 viel die spanning gelukkig van me af’’, vervolgt ze. ‘‘Het is een redelijk populaire route waar ik onderweg ook andere mensen zou tegenkomen. Dat vond ik een prettig idee. Ik heb nog nooit zo erg gezweet als toen, haha. Het was een totaal nieuwe ervaring om in mijn eentje die ruige natuur te trotseren. Toen ik de hoogste top had beklommen, dacht ik ‘‘Wow, ik heb dit gewoon helemaal met mijn eigen benen gedaan!’’. Dat gaf zoveel voldoening. Ik vond het heel bijzonder om op te merken hoe sterk mijn lichaam eigenlijk is en hoeveel het aankan. In totaal heb ik 5 dagen lang met mijn rugzak door de bergen gelopen, van hut naar hut.’’
‘‘Elke ochtend hoefde ik nergens anders aan te denken dan gewoon weer dezelfde kleding aan te trekken, m’n rugzak om te doen en op pad te gaan naar de volgende hut. De grootsheid van de bergen, het betoverende landschap en het continu in beweging zijn, zorgden ervoor dat ik me nog nooit zo erg in het moment heb gevoeld. Alles was goed en ik was precies op de plek waar ik wilde zijn. Die vrede voelen in mezelf maakte dat ik vaak werd overvallen met tranen van geluk. Het heeft me een groots gevoel van tevredenheid en dankbaarheid gebracht. Ook werd heel duidelijk voor mij wat belangrijk is in het leven: de fijne mensen om me heen, de natuur en uiting te kunnen geven aan mijn creativiteit. Ook al word je weer snel opgeslokt door het dagelijkse leven, deze inzichten helpen me om focus te houden op de dingen die mijn leven kleur geven.’’
Manouk ziet parallellen tussen haar ervaring in de bergen en haar rol als leercoördinator. ‘‘Leren en ontwikkelen betekent veelal uit je comfortzone stappen en dingen aangaan die je spannend vindt, maar die wel nodig zijn om te kunnen groeien. Ondanks de weerstand en angst die ik vooraf ervoer, ging ik me gaandeweg steeds comfortabeler voelen. Groei zit niet binnen je comfortzone, maar nét daarbuiten. Ik vind het interessant om mensen te activeren om net over dat drempeltje heen te stappen. Het is elke keer weer mooi om te zien wat dat diegene oplevert.’’
Via deze rubriek willen we graag klanten en partners van het Servicepunt beter leren kennen. Jou dus! Bij wie mogen we daarvoor langskomen?
